ÇEKİM ALANI!
Aniden etkisine kapılmak, tanıdıkça büyüsüne tanık olmak, yanında oldukça varlığının mutluluğuna varmak, bakmak ama bir türlü doyamamak ya da doyumsuz olmak mı demeliyim. Bilemiyorum, bilseydim tüm bunları söylemez daha net anlatmaya çalışırdım. Yaşadığım duygunun adını, varlığını bildim, üstüne üstelik hissetim ama tanımlamada eksik kaldım. Yalnızca tanımlamam eksik, ben ise onunla tas tamamdım. Hiç bu kadar…
DEĞİŞİM RÜZGARI!
İnsanın odak noktası kendisi olmamıştır, olamamıştır. Çoğu zaman belki de hiçbir zaman. Kendini düşünmeyi akıl edememiştir, aklına gelmemiştir. Küçük anlar ve belli zamanlarda gelmiş olabilir elbette. Bu kabul edilebilir. Ne yazık ki zamanın çoğu böyle değil. Bu durum yaradılıştan mı yaşayıştan mı? Bilemiyorum. Kendimizi düşünmemiz için değişim rüzgarı eser bazen. Acılar ise en büyük sebebidir…
ŞÜPHEYE HİÇ YER KALMAMALI!
Sevdiklerinden kaçmak ya da kaçmak istediklerini sevmek. Ne kadar çelişkili bir cümle. Hayatta böyle değil mi? Yaşamayı istediğimiz hayat. Git geller; gelip gidememeler, gidip gelememeler. Kendini dinleyememek mi, başka insanın sözlerini önemsemek mi? Karşımızdakinden kaçmaya çalışırken kendimizden kaçmaya çalışmak mı asıl cevabı? Emin olamadığımız, tedirginlik duyduğumuz duygularımızdan kaçmak en tanıdık his belki de. Bir çoğumuzun…
BÜYÜLÜ BİR YOLCULUK!
Büyülü bir yolculuk, egzotik bir seyahat deneyimi. Bu yolculuk elbette keşfedilmiş ya da yeni keşfedilecek bir mekana ya da zamana değil. Kendimize, varoluşumuza, geçmişten geleceğimize… Her gün evden markete ya da işimize çıktığımız gibi. Rutin, sade. Ama en varılası yolculuk olacak bu. Bulmayı umduğumuz, umduğumuzu bulamayacağımız, gizli saklı olanları ortaya çıkaracak bir keşif . Hazırsan…
Yorum Köşesi