OLMASI GEREKTİĞİ YERDE OLMAYANI, OLDUĞU YERDE BIRAK!

30 Ağustos 2020 10 Yazar: ufukcamci

Ayrılık çanları. Bu sesi duymayan ya da alışmayan kaldı mı ki? Alışamayanları, aynı yerde yıllarca beklemeyi göze alanları es geçmek olmaz elbette. Yerini dolduramadığımız, kimseleri yerine koyamadığımız, anlatmaya çalıştığımız ama anlatımın hep eksik kaldığı yer. Onun eksikliğini sen, ben hissettik ; kelimeler, cümleler nasıl hissetmesin. Senin devrildiğin yerde, cümle nasıl devrik olmasın!

Sabah gün ağardığında ya da gece hava karardığında aslında hiçbir şeyin değişmediğini fark eder insan. Değişen doğadır yalnızca ama onun doğası değildir. Aynı kalmasını isteyende odur aslında, değişmesini talep eden de. Araftadır ve orada ne kadar duracağını o da bilemez. Karar almıştır kendince, yalnızca bir karara varamamıştır. Bir çoğumuzun bildiği şeyler aslında. Çok azımızın ise farkına vardığı ve içinden çıkmayı başardığı.

Sevdiğinizde fark etmek, daha çok sevdiğinizde ise başarmak zordur. Onun sevmediğini, artık olmayacak dediğini kabullenmek mesela. Onun anlattığını kendine anlatmak ya da anlatamamak. Kabullenememek, yeni biri olabileceğini düşünememek. Buradan çıkış zordur gerçekten. Ondan çıkamayan, kendinden nasıl çıksın yola, hemde bir başkasıyla! Çelişkilerle doludur bu evre. Alt üst eder insanı. Bir formülü bulunur elbette. Bendekini söylemeliyim size. “Olması gereken yerde olmayanı, olduğu yerde bırak!” Hayat ilk kararı alıp yoluna devam edenle beraberdir. Çünkü cesareti olanın esareti çabuk biter.