ÇEKİM ALANI!
Aniden etkisine kapılmak, tanıdıkça büyüsüne tanık olmak, yanında oldukça varlığının mutluluğuna varmak, bakmak ama bir türlü doyamamak ya da doyumsuz olmak mı demeliyim. Bilemiyorum, bilseydim tüm bunları söylemez daha net anlatmaya çalışırdım. Yaşadığım duygunun adını, varlığını bildim, üstüne üstelik hissetim ama tanımlamada eksik kaldım. Yalnızca tanımlamam eksik, ben ise onunla tas tamamdım. Hiç bu kadar…
OLMASI GEREKTİĞİ YERDE OLMAYANI, OLDUĞU YERDE BIRAK!
Ayrılık çanları. Bu sesi duymayan ya da alışmayan kaldı mı ki? Alışamayanları, aynı yerde yıllarca beklemeyi göze alanları es geçmek olmaz elbette. Yerini dolduramadığımız, kimseleri yerine koyamadığımız, anlatmaya çalıştığımız ama anlatımın hep eksik kaldığı yer. Onun eksikliğini sen, ben hissettik ; kelimeler, cümleler nasıl hissetmesin. Senin devrildiğin yerde, cümle nasıl devrik olmasın! Sabah gün ağardığında…
KAYBETTİKLERİM ARASINDA EN ÇOK KENDİMİ ÖZLÜYORUM!
Bir çocuğun çocukluğunda bulmak kendini. Oyunlar oynamak onunla, masumiyetine hayran kalıp, kendi masumiyetini hatırlamak sonunda. Aslında bu, bir çocuğu etkilemeye çalışırken onun etkisinde kalmak, masumiyetinin büyüsüne kapılmak. Olması gerekende bu değil mi aslında. Yalnızca iyiyi görmekle hatırlamak değil elbette. İyi kalabilmeyi öğrenmek ise hiç değil. İyi kalmayı unutmamak aslında tüm mesele . Her yeni, bir…
Yorum Köşesi