SAYMAYA BAŞLAYALIM ŞİMDİDEN!
Yaşamaktan bazen keyif aldığımız, arada yolda kaldığımız, bocaladığımız, kendimizi ruhen ve bedenen saldığımız, teselli bulamadığımız his; acı çekmek. Kavramlar tek anlam taşısa da bizde oluşturduğu duygular pekte öyle değil aslında. Çok farklı, karmaşık. Kelimenin anlamı ile yaşamın tadı o kadar başka ki. Bilmenizin fayda etmediği, hayat bilginizin sizi kesmediği an. Başkasına da yardım edebilmemizin kaynağı…
YALNIZ DEĞİLSİNİZ!
Onu gördüm bugün. Görmedim aslında tam olarak hissettim onu. Ayak sesini, nefesini, nefesimi kesişini. Ruhum bedenimde değildi, ona gitmişti sanki. Fısıldamalarını dinliyor, belki bir şey duyarım diye çırpınıyordu. Bense kalakalmıştım. Yirmi dört saatlik zaman diliminde ki en güzel an buydu belli ki. Onu yaşamak! Kendimi unutmuştum yine. O varken ben kimdim ki? Neydim? Neden böyle…
Yorum Köşesi