ÇEKİM GÜCÜ!
Uzun uzun bakmayı sevdiği gözlerinden belliydi. Derin bakışlara sahipti. Gözünden sevgi akıyordu, hissettiğim buydu. Kaç kez durdurmak istedim kendimi. Kapılmak, kaptırmak istemedim. Bir direnişti benimkisi. Dayanılmaza dayanmak, yaşanılacakları ertelemekti. Ne zamana kadar sürecekti bu? Çekim gücü dedim adına. Bakmak istiyordum ona. Tanımak, konuşmak, neleri sevdiğini, nasıl sevdiğini merak ediyordum. Elimde değildi. Kontrollü farkındalıktı benimkisi. Sahi!…
DÖNÜŞ
Gideceği yeri olmayanların, kalacak yer bulamayanların, eksikliklerinde kaybolanların, yokluğuna alışamayanların, sevgisine doyamayanların, terk etmeye çalışıp başaramayanların, ayrılalım deyip ayrılamayanların, sarılmak isteyip sarılamayanların yarım kalmış hikayeleri… Adem’ in hikayesi de işte böyle başlıyor. Kendi halinde yaşayan birisiydi halbuki. Kimsenin işine karışmaz, kendi işine karışılmasından da hoşlanmazdı. İnsanlara saygısı her zaman vardı. Saygısız olanlara dayanamazdı, karşılığını verirdi…
Yorum Köşesi