KESİK!
Yağmurlu bir pazar sabahıydı. Hava pusluydu. Gözlerini ovalıyordu, uyanamamıştı. Doğruldu yatağından, pencereden baktı. Kararmıştı gökyüzü. Bakmak istemedi bir kez daha, attı yatağa kendini. Uzanmamıştı bu kez. Yorganı bir sağına bir soluna atıyordu. Ayakları ise dışarıdaydı her zamanki gibi. Komidinin üzerinde bir bardak su dururdu her zaman. Bu sabah huzursuzdu, kalkmak istemedi yatağından. Elini birden bardağa…
SAYMAYA BAŞLAYALIM ŞİMDİDEN!
Yaşamaktan bazen keyif aldığımız, arada yolda kaldığımız, bocaladığımız, kendimizi ruhen ve bedenen saldığımız, teselli bulamadığımız his; acı çekmek. Kavramlar tek anlam taşısa da bizde oluşturduğu duygular pekte öyle değil aslında. Çok farklı, karmaşık. Kelimenin anlamı ile yaşamın tadı o kadar başka ki. Bilmenizin fayda etmediği, hayat bilginizin sizi kesmediği an. Başkasına da yardım edebilmemizin kaynağı…
Yorum Köşesi