MASUMİYET!
İnsanoğlunun en saf, en masum halini doğumda görürsünüz. Koşulsuz bir sevgi, müthiş bir bağ oluşur o anda. Mutluluğun en masum halidir bu. Benzersizdir, daha önce böyle yoğun bir duygu ile karşılaşmadığını hissedersin. Gözlerine her kim bakarsa bunu fark eder, dokunanın bile hissedeceği bir hal almıştır aslında. Yoğunluğu öyledir ki etkisine girmeyen kalmaz. Masumiyetin gücü diyoruz…
ARADIĞINI BEKLEMEK VE NE İSTEDİĞİNİ BİLMEK!
Aradığını beklemek ve ne istediğini bilmek. Her insana bahşedilmiş ama çok az insanın hayatında uygulayabildiği kavramlar. Beklemek, sabrın sonu; istediğini bilmek ise iradenin başlangıcı. Hangimiz sevmedik şu hayatta? Bir şekilde birileri çeldi aklımızı, çaldı kalbimizi. Peki sevmenin başlangıcı mı daha çok sevdik, sevilmenin sonunu mu daha çok beğenir olduk? Hangisi takılı kaldı geçmişimizde? Aklımızdan çıkmayan,…
İRADE!
İnsanın kendini bilmesi, tanıması ya da farkına varması dediğimiz zamanlarda girer devreye irade. Kaderin belirleyicisi de diyebiliriz irade için. Karar vermede, birini sevmede, yardım etmede veya kötülüğe meyletmede, cesaret etmede veyahut vazgeçme evresinde çıkar karşımıza. Kale gibi sağlam mı duracağız yoksa yaprak gibi rüzgar ile mi savrulacağız ya da her şeyi zamana mı bırakacağız? Siz…
KORONAVİRÜS (COVID-19)!
Gün yeni ağarmaya başlamıştı. Sıcak yatağında uyuyor gibiydi, bir türlü dalamamıştı uykuya nedense. Huzursuz hissetmişti kendini. Tüm gece yatmak ama uykusunu bir türlü alamamaktı onunkisi. Zamansız zamanın içindeydi sanki. Koca bir boşluk gibiydi saatler. Aklında onca düşünce varken bir de virüs eklenmişti bunların arasına. Düşüncelerini dahi kaplamıştı bu koronavirüs. Ne kadar güzel ilerliyordu aslında her…
OLDUĞU GİBİ SEVEBİLMEK!
Karşılaştım onunla, bir okul koridorunda. Sınıfın kapısının önünde öylece bakıyordu bana. Dalmıştı gözleri, donup kalmıştı sanki. Hangi hayalleri kuruyordu benle ilgili merak ediyordum. Beğenmişti o kadar derin bakışlar attığına göre. Öyle olsun istiyordum. İnandırmaya çalışıyordum kendimi. İnandım da. Zaman hızla geçiyordu. Bizim zamanımız ise daha yeni başlıyordu onunla. Yürüyecek yollarımız, izleyecek filmlerimiz, uzaklara dalıp bakacağımız…
BİR ŞEY DİYEMEDİM!
Gece daha yeni başlıyordu. O vardı yanımda. Yeni tanımaya başlamıştım aslında onu. Niyeyse ısınmıştım da. Anlattıklarını tüm dikkatimle dinliyordum, daha fazla anlatsın da istiyordum. Hiç susmasa ne kadar güzel olur diye düşündüm. O da keyif alıyordu belli ki. Almalıydı da. Onu böyle güzel dinleyen biri var mıydı ki hayatında, olsa da ne fark eder ki?…
YALNIZ DEĞİLSİNİZ!
Onu gördüm bugün. Görmedim aslında tam olarak hissettim onu. Ayak sesini, nefesini, nefesimi kesişini. Ruhum bedenimde değildi, ona gitmişti sanki. Fısıldamalarını dinliyor, belki bir şey duyarım diye çırpınıyordu. Bense kalakalmıştım. Yirmi dört saatlik zaman diliminde ki en güzel an buydu belli ki. Onu yaşamak! Kendimi unutmuştum yine. O varken ben kimdim ki? Neydim? Neden böyle…
Yorum Köşesi