Etiket: Kaybetmek

DÜŞÜNCE!

Çekip gitmek istiyordu, daha fazla dayanamayacağını hissetmişti. Bu his onu hiç terk etmeyecek gibiydi. Aklı karmakarışıktı. Bedeni terliyor, elleri titriyor, sesiyse duyulamayacak kadar kısılmıştı. Ayrılığın etkisi ona çok ağır gelmişti. Dışardan nasıl göründüğünün farkında bile değildi. Dalgın bakışları, aklını sevdiğinden bir türlü alamayışı, konuşulanları umursamayışı hep onun yüzündendi. Alışırım belki atlatırım diyerek teselli etmekten başka…

Yazar: ufukcamci 28 Eylül 2021 0

OKUL! (İnsanoğlu elindekini kaybetmeden, elinde olduğunun bile farkında olmazdı)

Evde oturuyordu. Tek yapabildiği balkona çıkmak ya da pencere önünde oturmaktı. Televizyonu ise hiç saymıyordu, tüm gün izlemekten gözleri ağrımıştı. Akşam saatleri olunca haberleri beklerdi heyecanla. İzledikten sonra da keşke hiç izlemeseydim derdi. Canı biraz daha sıkılırdı. Ne de olsa özlemişti okulu, arkadaşlarını, dersleri ve de öğretmenlerini. Hep kaçmak istediği yer okul değildi aslında evdi,…

Yazar: ufukcamci 2 Ekim 2020 20

KAYBETTİKLERİM ARASINDA EN ÇOK KENDİMİ ÖZLÜYORUM!

Bir çocuğun çocukluğunda bulmak kendini. Oyunlar oynamak onunla, masumiyetine hayran kalıp, kendi masumiyetini hatırlamak sonunda. Aslında bu, bir çocuğu etkilemeye çalışırken onun etkisinde kalmak, masumiyetinin büyüsüne kapılmak. Olması gerekende bu değil mi aslında. Yalnızca iyiyi görmekle hatırlamak değil elbette. İyi kalabilmeyi öğrenmek ise hiç değil. İyi kalmayı unutmamak aslında tüm mesele . Her yeni, bir…

Yazar: ufukcamci 18 Temmuz 2020 11

SEN HAKLIYDIN!

Umudunu asla kaybetme dedi annem. Hiçbir şeyden haberi yoktu aslında. Olmamalıydı da. Beni üzen şeyi bilsin istemiyordum. Anlamasına dayanamazdım. Doğru olanda buydu bana göre. Kendi kararlarımı verebiliyorum diyordum ona her konuşmamızda. Tabi dinlemezdi beni. En iyi bildiğini yapar, anlatırdı. Vazgeçmezdi, hele pes hiç etmezdi. Cesurdu, hemde çok. İlk kez tanıştıklarına korkuyu vermesini de bilirdi. Sadece…

Yazar: ufukcamci 20 Mart 2020 11