ARADIĞINI BEKLEMEK VE NE İSTEDİĞİNİ BİLMEK!
Aradığını beklemek ve ne istediğini bilmek. Her insana bahşedilmiş ama çok az insanın hayatında uygulayabildiği kavramlar. Beklemek, sabrın sonu; istediğini bilmek ise iradenin başlangıcı. Hangimiz sevmedik şu hayatta? Bir şekilde birileri çeldi aklımızı, çaldı kalbimizi. Peki sevmenin başlangıcı mı daha çok sevdik, sevilmenin sonunu mu daha çok beğenir olduk? Hangisi takılı kaldı geçmişimizde? Aklımızdan çıkmayan,…
KENDİNİ SEVDİRME SANATI!
Gelişim ve büyüme evresinin sonunda; kendine kattıkları, başkasından aldıkları, gönlünü çaldıkları, beğenisini kazandıkları ve öz güven denen duygunun arttığı bir sanatçı gibi hisseder insan kendini. Ona bakanlarda onun sanatına ve bilgisine garip bir hayranlık duyarlar. Anlamlandıramadıkları ama baktıkça hissettikleri hatta zaman zaman arzuladıkları bir hal alır bu. Duyguların yoğunluğu arttıkça aklın çalışması azalır mesela. Bir…
AKIL İLE KALP!
Düşüncenin sonsuzluğu ve sevginin yoksunluğu. Bugün akıl ile kalp yolculuğuna çıkacağız birlikte. Belki yaşadığımız veya yaşayacağımız ya da yaşamaktan kaçınacağımız hayat üzerine keyifli bir yolculuk olması dileğiyle. Düşüncelerimizden başlayalım. Özgür olmayı, kendi istediğimizi yapmayı, kararları kendimiz almayı seviyoruz. Kim sevmez ki? Peki kaçımız bunun sonucunda mutlu olmayı başarabiliyor? Kaçımız kararlarının arkasında durmayı seviyor? Her şeyimden…
İRADE!
İnsanın kendini bilmesi, tanıması ya da farkına varması dediğimiz zamanlarda girer devreye irade. Kaderin belirleyicisi de diyebiliriz irade için. Karar vermede, birini sevmede, yardım etmede veya kötülüğe meyletmede, cesaret etmede veyahut vazgeçme evresinde çıkar karşımıza. Kale gibi sağlam mı duracağız yoksa yaprak gibi rüzgar ile mi savrulacağız ya da her şeyi zamana mı bırakacağız? Siz…
DEĞİŞİM RÜZGARI!
İnsanın odak noktası kendisi olmamıştır, olamamıştır. Çoğu zaman belki de hiçbir zaman. Kendini düşünmeyi akıl edememiştir, aklına gelmemiştir. Küçük anlar ve belli zamanlarda gelmiş olabilir elbette. Bu kabul edilebilir. Ne yazık ki zamanın çoğu böyle değil. Bu durum yaradılıştan mı yaşayıştan mı? Bilemiyorum. Kendimizi düşünmemiz için değişim rüzgarı eser bazen. Acılar ise en büyük sebebidir…
SAYMAYA BAŞLAYALIM ŞİMDİDEN!
Yaşamaktan bazen keyif aldığımız, arada yolda kaldığımız, bocaladığımız, kendimizi ruhen ve bedenen saldığımız, teselli bulamadığımız his; acı çekmek. Kavramlar tek anlam taşısa da bizde oluşturduğu duygular pekte öyle değil aslında. Çok farklı, karmaşık. Kelimenin anlamı ile yaşamın tadı o kadar başka ki. Bilmenizin fayda etmediği, hayat bilginizin sizi kesmediği an. Başkasına da yardım edebilmemizin kaynağı…
Yorum Köşesi