ESRARENGİZ!

20 Ekim 2020 1 Yazar: ufukcamci

Onu görmeyi çok istemişti. Nedense hiç aklından çıkmıyordu, o nasıl hissediyordu acaba? Benim hissettiklerimi o da yaşıyor mu? Neden olmasın! Kendi verdiği cevap onu mutlu etmeye yetmişti bile. Cevabı ondan duymanın etkisi ise nasıl olacaktı, bilemedi. Heyecanlandı, kendince düşünmüştü, hayal kurmuştu elbette ama hazır olup olmadığını, nasıl tepki vereceğini bilemiyordu. Onu o kadar cezbedici hale getiren düşüncelerden biri de buydu ona göre. Esrarengiz insanların ve durumların karşı konulamaz çekiciliğiydi bu. Yalnızca ben miydim kapılan, peki ya sen?

Hissettiğim tam olarak neydi? Nasıl tarif edilirdi? Bir beğeni, hoşlantı veya sevgi ya da aşk mıydı? Yoksa bu tanımların içinde yer almayan ama benim ilk kez tanımlayacağım bir his miydi? Benzersiz bir yaşantı, apayrı bir haz deneyimi. Yalnız olmadığımı biliyorum, bende böyle hissetmiştim ama uzun zaman oldu dediğini duyar gibiyim. Önemli olan uzak ya da yakın olması değil. Bir zamanlar yaşanmış olmasıydı, izini bırakması, anıların arasında yer alması, o hissin bir kez de olsa yaşanmasıydı. Esrarengiz olmasını sağlayan da buydu.