TEPKİSİZLİĞİN VAHŞETİ!
Akşam yemeği vaktiydi. Herkes sofrada hazır bulunurdu. Çok katıydı babası. Ben oturmadan herkes sofrada olacak derdi. Minik Ahmet çok korkardı babasından. Bir keresinde onu çok dövmüştü, böyle anlatıyordu arkadaşlarına. Küçücüktü ama yaşadığının ne olduğunu bilirdi. Tüyleri diken diken olurdu anlatırken. Yine vuracak mı acaba diye içi ürperirdi. O yüzden sofraya ilk o otururdu.
Kalabalık bir aileydi Ahmet’ in ailesi. Altı kardeştiler. Büyük nenesi ve dedesi de onlarla yaşardı aynı evde. Nenesinin içi giderdi Minik Ahmet’ i görünce. Ne de olsa babasının onu dövüşüne o da şahit olmuştu. Elimden gelen bir şey yok diye hayıflanırdı, hatırladıkça o anı. Minik Ahmet’ in babası bir keresinde annesine, sen sus karışma bana. İstediğimi yaparım diye çıkışmıştı. Bir şey diyememişti annesi. İçinden ona çıkışmak geçiyordu ama gücünün yetmeyeceğini biliyordu oğluna. Sustu, uzandı yatağına. Yanağından yaşlar süzülüyordu yastığına. Dede o sıra evde yoktu, kahveye gitmişti. Olan biteni bilmemeli diye iç geçirdi, anlatmayacaktı. Minik Ahmet’ e de tembihledi. Anlatma yavrum, babanın bana ettiğini diyebildi. Minik Ahmet bu ailede çok şeye şahit olmuştu ve yenilerine de olmaya devam ediyordu. Kardeşlerinin ise her biri ayrı telden çalardı. Sezen yemekten sorumluydu, annesine yardım ederdi. Cemal can alış veriş yapardı ayrıca çöpleri toplamak ve atmak da ona aitti. Yıldız ise bulaşıklardan sorumluydu. Sabaha kalmamalıydı hiçbir zaman bu katı kuralı bilirdi, olanca yaşına rağmen. Hande temizlik, süpürge işlerini yapardı. En büyükleri ise Harun’ du. Harun okulu okuyamamıştı. Kendini bildi bileli ustasının çırağıydı, çok ezmişti ustası onu. Çok da sevmişti aynı zamanda. Sevmesinin kaynağı ise onu her ezmeye çalıştığında daha güçlü bir Harun görüyor olmasıydı. Bir seferinde onun yerinde ben olsaydım ne yapardım diye düşünü. İşte bu düşünceden sonra Harun’ u daha bir sahiplendi. Sevmesi gerektiğini anladı, bir ailesinin de artık o olduğunu anlattı ona. Daha önce hiç yapmamıştı ustası ona böyle şeyler. Aslında kimse yapmamıştı. Şaşkındı, şoktaydı. Günlerce üzerinden atamadı bu değişimi ve sevilebileceğini düşünme etkisini. Ailesinin haricinde birinin bunu yapması mutlu etmişti onu. Kimseye anlatmadı bunları ama hep kendi içinde yaşadı. Sadece kendi bildi. Bir keresinde Minik Ahmet’ e anlatmak istedi. Kıyamadı. Acılarını, ezilmişliklerini bilsin istemedi. Seni babamdan kurtaracağım dedi. Sevinmişti yavrucak. Sımsıkı sarıldı Harun abisine. Aralarındaki bağ çok kuvvetliydi, Harun abisini her gördüğünde çok mutlu olurdu. Evde Minik Ahmet ile en çok o ilgilenirdi, sevdiği şeyleri alırdı ve en çok o sarılırdı.
Pazartesi sabahı Minik Ahmet erkenden uyanmıştı. Harun abisi evden çıkmıştı, işe gidiyordu erken saatte. Pencereye koştu hemen onu izledi. O kadar uzun baktı ki tüm cam buğulanmıştı. Ve Harun abisi gözden kaybolmuştu. Ardından köşesine çekildi Minik Ahmet. Anne diye seslendi, sesini duyan olmadı. Annesi bakkala ekmek almaya gitmişti. Olsaydı da fark etmezdi. Minik Ahmet’ e ayıracak vakti yoktu. Yetmiş metre kare evin içindeydi belki ama bitmek bilmiyordu ev işleri. Yemek yapmaktan, sofrayı hazırlamaktan acaba sofraya başka ne koysam diye düşünmekten sofraya oturamazdı. Herkesin yemeği bitmeye yakınken oturabilirdi ancak. Doymak için hiçbir zaman oturmazdı sofraya, yalnızca açlığını bastırmak içindi oturuşu. Beş dakika geçmeden de kalkardı. Minik Ahmet anlam veremezdi annesine. Onun tek bildiği ve istediği vardı. Hep beraber oturabilmek sofraya, en büyük mutluluğu buydu. Kimse bilmiyordu bunu ondan başka.
Ertesi gün olmuştu. Minik Ahmet’ in canı gofret istemişti. Harun abisi işteydi. Diğer kardeşlerine söyledi, kimse dikkate almadı onu. Git başımdan Ahmet diyordu her biri. Cebinde parası yoktu kardeşlerinin de. Kıt kanaat geçiniyorlardı zaten. Onlar için gofret lükstü. Vazgeçmedi Ahmet istemekten. Babası o gün işe gitmemişti, odasında uyuyordu. Uyuyamıyordu daha doğrusu. Patronu onu işten atmıştı, canı çok sıkılmıştı bu duruma. Parasız ne yapacaktı? Kendine bu soruyu sürekli soruyordu. Cebi parasız kalınca huzuru olmazdı, çok sinirli olurdu. Sağa sola çatardı. Derken Minik Ahmet’ in gofret istediğini işitti. Yatağından fırladı birden. Ne istiyorsun bir daha söyle dedi. Bu son cümleleriydi başka bir şey demedi. Minik Ahmet’ e vurmaya başlamıştı. Gofret ha! Al sana gofret diyerek vurmaya devam etti. Aslında her vuruşunda kaybetti kendini. Devam etti, hiç durmadan. Minik Ahmet’ in gözleri kapalıydı. Nasıl açık olsundu ki? Çok canı yanmıştı, çok hemde. Yediği dayağa mı yansındı, kimsenin onu babasının elinden almamasına mı? Yoksa çığlıklarını duyduğu halde sokağın tepkisizliğine mi? Onu kurtaracak bir tek insan yoktu.
Minik Ahmet’ i sokağında yaşayan herkes tanırdı. Yüzünde ve vücudunda morluklar olurdu. Babası onu döverken hiç acımazdı. Bağırışlarını tüm mahalle duyardı, ortalık inlerdi çığlık sesleriyle. Sokağın sesi ise çıkmazdı. Herkes üzülürdü, tüm yaptıkları buydu aslında. Elden ne gelir ki diyordu herkes, kapalı kapıların ardında. Küçük bir çocuğu bir çok büyük kurtaramıyordu.
Üç hafta geçmişti son dayak yemesinin üzerinden. Vücudundaki ağrılar şiddetlenmişti. Babası sön dövdüğünde çok canı yanmıştı. Onu duvara fırlatmıştı. Kemiğinin kırıldığını herkes anlamıştı, bir tek o anlamıyordu. Acıyor diyordu, ağlayarak. Çok acıyor hemde. Harun çok kızmıştı babasına. Çok öfkeliydi, zor tutuyordu kendini. Dayanamıyordu Minik Ahmet’in haline, içi parçalanıyordu ona. Tarifsiz bir hüzün ve umutsuzluk hissediyordu. Sevgisi ise daha çok artıyordu, sahiplenmesi de öyle. Olmadı ama olamadı. Minik Ahmet yataktan kalkamaz olmuştu. Beti benzi solmuştu, yemeğini yiyemez olmuştu. İçeceği suyun bardağını tutamaz haldeydi. Babası oralı bile olmamıştı bu durumuna. Minik Ahmet ise hala onu düşünüyordu. Bana neden bunu yapıyor? Ne yaptım ki ona? Her şeyi o yapıyordu bana. Ben susuyordum herkes sus dediği için ama diğer insanlar neden susuyordu dedi içinden. Son sözleriydi bu. Gözlerini yumdu ve acıları son buldu. En azından o öyle zannediyordu. Aslında tüm olan biten tepkisizliğin vahşetiydi. Onun haricindeki herkes biliyordu bunu. O ise hiçbir zaman öğrenemeyecekti.
Teşekkür ederiz hocam bize böyle güzel ve anlamlı şeyler okuttuğunuz için 🌹
Eline sağlık Ufuk, hayattan kesitler sunan başarılı bir yazı okuduk yine👏👏👏
Gercek hayattan bir kesit okuduk yine eline saglik yazin cok guzel olmus .Cocuga ve kadina yapilan şiddet artik bitsin hergun duymaktan insanligimizdan utanir olduk genclerimizi cocuklarimizi bilinclendirmeliyiz bu konularda onlar insallah cok daha iyi bir toplumda yasasinlar siddet görmesinler tanimasinlar umarim bu yazilarin ozellikle genclerimiz icin faydali olur devamini bekleriz
I in addition to my pals appeared to be reviewing the best points on your web site then suddenly got a terrible feeling I never thanked the web blog owner for them. These men happened to be certainly warmed to see them and already have honestly been having fun with those things. I appreciate you for being very helpful and also for making a decision on this kind of fine themes most people are really wanting to discover. My honest regret for not expressing gratitude to you sooner.
Thanks so much for providing individuals with an exceptionally brilliant opportunity to discover important secrets from this site. It is often so pleasing and also jam-packed with amusement for me and my office peers to search the blog at a minimum thrice per week to see the fresh issues you have got. And definitely, we are at all times motivated with your effective techniques you serve. Certain 3 points in this posting are indeed the most effective we have had.
I am also commenting to let you be aware of what a wonderful discovery my friend’s child experienced checking your web site. She figured out many details, which included what it is like to have a great coaching nature to get many people without difficulty understand a variety of grueling topics. You truly did more than visitors’ desires. Thanks for giving such valuable, trustworthy, explanatory and in addition fun tips about that topic to Jane.
I and my friends happened to be digesting the good recommendations located on your web page and then at once I had a terrible suspicion I had not thanked you for those secrets. All of the guys appeared to be totally excited to learn all of them and already have in fact been tapping into these things. I appreciate you for actually being considerably considerate as well as for obtaining this sort of fantastic subjects most people are really eager to know about. Our own sincere apologies for not expressing gratitude to sooner.
I and also my friends were looking through the good helpful hints found on your web site then all of a sudden came up with an awful suspicion I had not thanked the web site owner for those tips. The ladies happened to be consequently warmed to learn all of them and have now in reality been taking pleasure in them. I appreciate you for really being really considerate and then for going for this sort of exceptional guides millions of individuals are really eager to be aware of. Our own sincere apologies for not expressing gratitude to you earlier.
A lot of thanks for all your labor on this blog. Gloria takes pleasure in carrying out investigations and it is easy to see why. A lot of people notice all relating to the compelling way you make great secrets through this web blog and even increase participation from other ones about this area then our own girl is undoubtedly studying a great deal. Take pleasure in the remaining portion of the new year. Your doing a tremendous job.
I intended to create you one bit of remark to finally give thanks the moment again for your personal remarkable pointers you’ve featured on this site. It has been really particularly open-handed with you to grant publicly what exactly some people might have sold as an ebook to end up making some bucks on their own, and in particular given that you might well have tried it if you ever decided. Those points as well served to be a easy way to be sure that the rest have similar dreams just as my own to find out whole lot more when considering this problem. I think there are some more pleasurable times up front for people who scan through your blog.
My husband and i have been very fortunate Michael could round up his investigation from the precious recommendations he obtained from your own web site. It’s not at all simplistic to just happen to be freely giving strategies that a number of people could have been trying to sell. So we grasp we’ve got the website owner to appreciate for that. The entire illustrations you’ve made, the easy website navigation, the friendships you will give support to promote – it’s most astounding, and it’s really facilitating our son in addition to the family believe that that issue is brilliant, which is certainly tremendously essential. Many thanks for everything!
I have to express appreciation to this writer just for bailing me out of this particular difficulty. After searching through the search engines and finding tricks which are not productive, I thought my life was well over. Being alive minus the strategies to the difficulties you have solved as a result of your review is a crucial case, and those that might have badly affected my entire career if I had not encountered your blog. Your primary talents and kindness in controlling every aspect was excellent. I am not sure what I would’ve done if I hadn’t discovered such a solution like this. It’s possible to at this point relish my future. Thanks for your time so much for your skilled and sensible help. I will not think twice to suggest your site to any person who should receive recommendations on this topic.